Τα ιστιοπλοϊκά σκάφη είναι σκάφη που κινούνται με πανιά. Ορισμένα σύγχρονα ιστιοπλοϊκά είναι επίσης εξοπλισμένα με βοηθητική μηχανική ισχύ για τη βελτίωση της ικανότητας ελιγμών και της ασφάλειας των ιστιοπλοϊκών σκαφών.
Η ιστιοπλοΐα είναι ένα αρχαίο μέσο θαλάσσιας μεταφοράς, το οποίο ξεκίνησε στην Ολλανδία τον 16-17ο αιώνα ως έργο ψυχαγωγίας. Τον 19ο αιώνα, η Βρετανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες δημιούργησαν ιστιοπλοϊκούς συλλόγους, εκτός από εκδρομές με αυτοοδήγηση, έκαναν και διάφορους αγώνες. Το 1851, η Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποίησαν τον πρώτο ιστιοπλοϊκό αγώνα πέρα από τον Ατλαντικό Ωκεανό και το αμερικανικό ιστιοφόρο «America» κέρδισε το τρόπαιο του πρωταθλήματος. Το 1857, οι άνθρωποι το εκμεταλλεύτηκαν ως ευκαιρία για να δημιουργήσουν το «America's Cup International Regatta», που έγινε ο πιο διάσημος ιστιοπλοϊκός διαγωνισμός στον κόσμο. Οι πλοηγοί ή οι λάτρεις της ιστιοπλοΐας στον κόσμο είναι περήφανοι που μπορούν να συμμετέχουν σε αγώνες ιστιοπλοΐας.
Η ιστιοπλοΐα και τα ναυτικά αθλήματα είναι υδάτινα ψυχαγωγικά αθλήματα που ενσωματώνουν ψυχαγωγία, θέαση, αποστολή, ανταγωνισμό, τεχνολογία και δεξιότητες.
Η σύγχρονη ιστιοπλοΐα και η ιστιοπλοΐα έχουν γίνει μία από τις πιο κοινές και δημοφιλείς αθλητικές δραστηριότητες αναψυχής σε παράκτιες χώρες και περιοχές στον κόσμο και είναι ένα σημαντικό κανάλι για ανθρώπους από όλο τον κόσμο για την πραγματοποίηση πολιτιστικών ανταλλαγών.
Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες ιστιοπλοϊκών σκαφών, τα σκάφη καρίνας, τα σκάφη σταθερού χάλυβα, τα multi hulls και τα windsurfing. Τα σκάφη με καρίνα χωρίζονται σε μονές μαρκίζες και πολλαπλές χτένες. Σε γενικές γραμμές, τα σκάφη καρίνας έχουν μεγάλα μετατοπίσματα, πολύπλοκες κατασκευές και υψηλές τιμές. Απαιτούν πολλαπλούς ελιγμούς και είναι κατάλληλα για θαλάσσιους αγώνες μεγάλων αποστάσεων και εξερευνήσεις ανοιχτής θάλασσας. Το κύτος των ιστιοφόρων με καρίνα είναι ως επί το πλείστον πάνω από 10 μέτρα, με καμπίνες και άλλες εγκαταστάσεις παρόμοιες με τα γιοτ, που είναι κατάλληλα για μεγάλα ταξίδια και αναψυχή. Το χαρακτηριστικό της πλακέτας σταθεροποίησης είναι ότι το υποβρύχιο τμήμα σταθεροποίησης είναι ρυθμιζόμενο. Ο ελιγμός του είναι πιο περίπλοκος. Βασίζεται κυρίως στο πιάσιμο του σχοινιού πανιού για τον έλεγχο της κατεύθυνσης του πανιού και στο τιμόνι του πηδαλίου για τη ρύθμιση της ταχύτητας. Το πλήρωμα συχνά κάθεται έξω από το πλοίο και γέρνει προς τα πίσω για να βοηθήσει στη διατήρηση της ισορροπίας και της ταχύτητας του πλοίου.